STOP EEN OLIFANT

31 oktober 2018 - Randburg, Zuid-Afrika

Oei alweer lang geleden dat ik een blog heb geschreven. "time flies when you're having fun"
De tijd vliegt letterlijk want momenteel zit ik in het vliegtuig naar Johannesburg!
Daarnaast typ ik op mijn telefoon, zodat ik nog voordat we landen de blog af heb. We gaan op een mini vakantie en anders wordt het verhaal te lang om het te kunnen volgen.
Dus in de volgende blog lees je over  Johannesburg, Pretoria en de panorama route!
Nu eerst een samenhangend verhaal proberen te maken over de afgelopen twee weken..

Maandag 15 oktober het begin van een nieuwe week met sportlessen geven op Happydale en zwemlessen geven op summerwood school. Bij het zwemmen gaat het vooral om het zwemprogramma verbeteren en dit uittesten in de praktijk. Dit is echter niet ons hoofdproject, dit is op happydale. Hier kunnen wij meer ons eigen project gaan opzetten. De eindopdracht is om  doormiddel van een film zichtbaar te maken wat je hebt kunnen betekenen voor de school.

Afgelopen week hebben wij met name geobserveerd en groepsopdrachten gedaan met de kinderen op Happydale. Het valt ons op (niet alleen op deze school) dat kinderen veel ruzie maken onderling, elkaar snel slaan en moeite hebben met samenwerken. 
Dit wordt dan ook een van de doelen waar we aan gaan werken de komende periode! Veel leerkrachten geven aan hier ook in de klas tegen aan te lopen. Met de beelden hopen we aan de leerkrachten te kunnen meegeven wat je met bewegen kan bereiken.

De kinderen hebben veel plezier in het sporten en zodra we binnen komen springen ze op om mee naar buiten te gaan. Het is nog wel lastig om de kinderen te bereiken die geen Engels spreken. Wij begrijpen vaak wel wat woorden Afrikaans maar andersom niet.

Naast het sporten hebben we wat besprekingen gehad deze week. Dat hoort er nu eenmaal ook bij. Aan het einde van de week keken we ontzettend uit naar een weekendje weg. Met alle meiden van het huis hadden we namelijk een weekendje weg gepland staan. 
Op een halfuurtje rijden ligt Addo elephant park. Hier leven onder andere zo'n 500 olifanten in een groot natuurgebied.

We hadden er veel zin in, dus de auto aan en gaan! Eenmaal aangekomen bij 'een' ingang moesten we een formulier invullen. Iets van een verklaring dat als je opgegeten wordt door een leeuw, het je eigen schuld is. Fijn! Maar we gaan lachend de auto weer in. "Eerst maar naar het huisje" was mijn gedachten.

Na een paar meter rijden komen we al een groepje apen tegen, een mega mestkever en zebra's. Snel mijn camera pakken en foto's maken! Owh wacht die ligt nog in achterbak en owhja wacht ik heb net ondertekend dat ik opgegeten kan worden door leeuwen. Dussss

Gelukkig loop ik altijd een beetje achter met de rest van de groep en had de rest wel aan een camera gedacht.
Blijkt het dat we eerst 32 km door het park heen moeten rijden, want de huisjes zijn aan de andere kant van het gebied. Na 5 km zie ik ineens wel hele verse olifanten poep liggen,
"zal toch niet.. STOP EEN OLIFANT "

Iedereen schoot overeind na mijn opmerking en de auto ging op de rem. Op 100 meter afstand stond er eentje! Daar moest natuurlijk een foto van gemaakt worden. Terwijl andere auto's niet geïnteresseerd leken te zijn stonden wij 15 minuten lang te genieten van het feit dat we een olifant zagen.

Toen we een stukje verder reden begrepen we ineens waarom de vorige olifant niet zo interessant was. Een groep van 5 olifanten liep op en langs de zanderige autoweg. Als je echt zou willen en durven kon je ze aan raken. 
Dit was leuk en er zijn hele mooie foto's gemaakt (helaas dus niet met mijn camera). Was wel even wat minder leuk toen er twee olifanten recht op onze auto af kwamen. Gelukkig is het goed afgelopen en heeft Mabel een hele vette foto kunnen maken. Bedankt olifant voor deze fotogenieke actie en sorry mam voor de extra zorgen nu je dit leest.

De volgende ochtend moesten we er ontzettend  uit, want we gingen op safari! Met een dikke fleece deken bij ons, want het voelde tenslotte als -10. Nog geen 10 minuten onderweg stopte de safariauto "hier zijn twee leeuwen". Haha grappig. Bleek geen grap te zijn.

We hebben ontzettend genoten en omdat ze nieuwschierig waren kwamen ze heel dichtbij. 
De rest van de dag hebben we rond gereden door het park en ook weer een olifant van heel dichtbij gezien.

Maandag stond het 'normale programma' weer op ons te wachten. We hadden weer een hoop nieuwe spellen op de planning staan en het sloeg ook goed aan bij de kinderen 
Het hoogtepunt van de week was toen een van de kinderen tegen ons zei "thank you for everything" Mabel en ik keken elkaar aan en ons hart was gesmolten!

De rest van de week kan ik beter uitleggen doormiddel van filmpjes en foto's maar die komen later. We zijn daarnaast veel naar het strand geweest want het was erg mooi weer. Zo vervelend dat dit kan ;)

Afgelopen weekend hebben we met iedereen van ready4life mee gedaan aan the big walk for cancer. Door 5 km te lopen wordt er geld in gezameld voor het goede doel. Een mooie ervaring en fijn om met ze alle te doen.

Afgelopen dagen hebben de kinderen op happydale zelf regels opgesteld. Wat vinden ze belangrijk tijdens het sporten? 
Er kwamen veel goede regels naar voren!

Vandaag met de laatste twee klassen regels opgesteld en leuke spellen gedaan.

En nu, nu zit ik ineens in Johannesburg. Maarrr dat verhaal komt nog. Kan al wel vast melden dat ik veilig in het hostel ben aangekomen :)

Veel warmte en liefde vanuit Zuid-Afrika! 
En bedankt voor alle lieve, spontane en leuke reacties. Doet me goed

Xxx

 

3 Reacties

  1. Tom:
    31 oktober 2018
    Zo jaloers!!!
    Mooi verhaal weer Anne, heel veel plezier verder.
  2. Je liefhebbende moeder:
    31 oktober 2018
    Gelukkig kan je het allemaal navertellen.....
  3. Oma en opal:
    1 november 2018
    Echt "wildlife" daar bij jullie. Mooi verteld, we zien het gebeuren. spannend! En de kinderen zijn heel blij met jullie, net als wij !!