Zuid-Afrika in twee weken

2 oktober 2018 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

Na ruim twee weken in Zuid-Afrika te hebben gezeten vond ik het wel weer eens tijd voor een update. Het voelt alsof we hier al 6 weken zitten omdat we zoveel gezien en gedaan hebben. We zijn er nog niet over uit of dit nou een goed of een slecht teken is.

Zondag 16 september zijn we zoals ik al aankondigden walvissen gaan spotten. We moesten er vroeg uit want de boot zou rond 09:00 vertrekken vanuit de Nelson Mandela Bay (ligt in Port Elizabeth). We hadden de hele boot voor ons zelf want het toegestane aantal was 12 personen en laten wij nu net met 12 personen zijn. De tocht was super indrukwekkend. Het begon met drie walvissen die op verschillende plekken ineens opdoken. Een van de walvissen maakte een indrukwekkende sprong en later kwamen we pinguïns en dolfijnen tegen. Het was een gelukje dat we alle dieren zijn tegen gekomen en van zo dichtbij hebben kunnen zien.

Maandag 17 september kregen wij vanuit ready4life een township tour. Dit zijn wijken rond om de stad, die zijn ontstaan door de vorming van apartheid in het verleden. De apartheid is inmiddels afgeschaft maar het laat nog altijd zijn sporen achter. Zoek er meer over op als je interesse hebt, want het is anders best een lang verhaal om hier te typen haha. De tour heeft wel indruk gemaakt, veel armoede en kinderen die op straat leven.

Echter zien de huisjes er vanbinnen nog beter uit dan verwacht. Veel mensen leven hier ook graag omdat hun voor.. voor ..voor ouders hier ook gewoond hebben.

Donderdag 20 september stond een ontmoeting met de directrice van de school op de planning. We keken hiernaar uit, omdat we dan eindelijk een indruk zouden krijgen van de school en de kinderen. We hebben helaas alleen de hal van de school kunnen bekijken. We kwamen namelijk de school binnen, er werd een gesprek gevoerd met de contactpersoon van ready4life en na 10 minuten stonden we weer buiten.Daarna werd in de auto aan ons verteld dat de school pas om 10 oktober open gaat. Er is namelijk een probleem met vervoer en daarna is er een week vakantie.

Dusssssss…. haha wat nu?

Gelukkig is ready4life gelijk gaan bellen naar andere scholen, zodat we wel aan onze uren komen. Dezelfde dag kregen we nog te horen dat we een keer konden mee kijken bij een kleuterklas. Hier lopen 5 andere Belgische/Nederlandse meiden stage.

Vrijdag zijn we dus een dagje gaan meelopen met deze studenten. We liepen de school binnen, ik knipperde 1 keer met mijn ogen en er hingen 3 kinderen om mijn nek. Een warm onthaal dus!

De lessen verlopen alleen een "klein" beetje anders dan in Nederland. Ze hebben 10 minuten zoet aan een opdracht gewerkt, maar daarna brak de chaos uit. Ineens was alleen nog maar belangrijk wie de meeste stoelen op elkaar kon stapelen , wie de hoogste blokken toren kon maken en wie er bij de juf op schoot mocht zitten. Inplaats van een andere opdracht hebben de kinderen bijna 2 uur lang buiten gespeeld. Waar kinderen in Nederland pas tevreden zijn met een heel keuze menu aan materiaal. Zijn deze kinderen al gelukkig met een bal en 5 kapotte hoepels.

Na twee uur lang rennen en springen met de kinderen was het tijd om naar huis te gaan. Tenminste dat dachten we. Eerst nog "even wachten" tot de kinderen zijn opgehaald. haha een uur, 100 knuffels, 30 handklap spelletjes en 50 klitten in mijn haar later waren bijna alle kinderen opgehaald. 

wat een hoop indrukken op 1 dag!

Het weekend stond een safari en een surf dag bij jeffery's bay op de planning. Hier ga ik niet te veel over vertellen, behalve dan dat het heel leuk was. Ik heb giraffe van 10 meter afstand kunnen bekijken en het surfen ging met vallen en opstaan (letterlijk en figuurlijk). Maar het was het allemaal waard en we gaan snel nog een keer surfen.

Maandag was het een nationale feestdag in Zuid-Afrika dus waren we allemaal vrij. Er was alleen weinig van te merken. We zijn nog even gaan rond kijken in Port-Elizabeth maar veel te beleven was er niet. De feestdag wordt altijd gevierd met een braai, dus dit hebben wij met het hele huis ook gedaan. leek uit eindelijk meer op een echte Nederlandse BBQ, door alle salades, broodjes en extra dingetjes.  Maar dat vind ik niet zo erg haha want een echt Zuid-Afrikaanse braai is alleen maar vlees, vlees en nog is vlees. 

Woensdag 26 september konden we eindelijk iets doen waarvoor we gekomen zijn. We zijn gevraagd om een bijdragen te leveren in een vakantieprogramma. Dit is een programma voor kinderen die leven in een afkickopvang. Ze zijn hier vaak met ouders die een verslaving hebben of hebben gehad. Echter zijn er ook kinderen (zonder ouders) die van de straat zijn gehaald en hier veilig onderdak krijgen. Het is een groot en gelukkig kleurrijk complex. Er is een speelplaats voor kinderen en een grote keuken waar iedereen maaltijden kan krijgen. 

Het is allemaal nog heel erg wennen. De kinderen zijn druk, hebben weinig respect naar ons en naar elkaar. Vier andere studenten die hier stage lopen proberen spelletjes te leiden. Dit gaat met z'n ups en downs. Aan het einde bedachten ze een estafette, maar na de zoveelste ruzie om de teams hebben we het gestopt. 

Donderdag hebben Mabel en ik het ochtendprogramma bedacht en geleid. Dit ging redelijk goed. Er werd mee gedaan en geluisterd. Iets wat we nog niet veel gezien hadden. Helaas zijn de ruzies die de kinderen onderling hebben nog niet te vermijden.  Na een uur zijn we dus maar gaan knutselen om wat variatie in te brengen.  Nadat ze al even bezig waren, wist 1 van de kinderen niet of en wat hij moest tekenen. Toen ik hem de vraag stelde wat hij leuk vond om te doen, zei hij "ik vind niks leuk". Toen ik echter over voetbal begon, zag ik een klein glimlachje en hem ja knikken. Even later kwam ik een tekening tegen met allemaal kleine poppetjes, een voetbal goal en een bal. Daarnaast stond geschreven: sokker. haha te lief toch?

Vrijdag hebben we een gesprek gehad met ready4life over andere projecten die er aan komen.  We gaan de komende twee maanden aan de slag met iedere dag zwemlessen geven. Daarnaast gaan we ook naar een speciaal needs school om bewegingsactiviteiten aan te bieden.

Het weekend was ook weer geslaagd. Zaterdag zijn we namelijk naar een belangrijke rugby wedstrijd geweest in het Nelson Mandela stadion. Een spectaculaire opening met: vuurwerk, muziek, dans en vrolijke kleuren. The springboks (Zuid-Afrika) hebben ook nog gewonnen ook, dus een groot feest! Zondag hebben we een lekkere dag aan het strand gehad.

Gisteren stond een strand dag met de kids op de planning. Dit klinkt leuker dan het is. De studenten die hier stage lopen leek het een leuk idee om: 

  • 20 andere kinderen teleur te stellen want die mochten zonder goede reden niet mee
  • 20 kinderen mee te nemen die niet kunnen zwemmen
  • geen regels te bedenken, pas op aandringen van ons
  • geen andere begeleiding mee te nemen, enkel 6 studenten

Wij waren dus iets huiveriger over het hele plan dan de Belgische studenten. Onze verwachtingen bleken te kloppen.... Nadat ze ruim een uur op het strand aan het spelen waren brak de chaos uit. Kinderen gingen in dingen klimmen, van muurtjes afspringen en ruzie maken om de bal. En als kers op de taart, kreeg een van de kinderen een woede uitbarsting.Gelukkig zijn de kinderen weer terug gekomen, maar man man vraag me niet hoe.

 We hadden ook nog een gesprek met iemand over het geven van de zwemlessen. We waren helemaal uitgeteld, maar gelukkig was het een hele lieve vrouw. Daarnaast klinkt het als een leuk en uitdagend project.

Vandaag zijn we weer naar de kids geweest in de afkickopvang. We hebben steeds met een klein groepje sportactiviteiten gedaan. Dit was een succes dus dat was fijn! Morgen en Donderdag gaan we aan de slag met het uitwerken en verbeteren van een zwemprogramma. En vrijdag gaan we nog een dagje naar de afkickopvang om te kijken naar de kinderen die meedoen aan de talentenshow die hoort bij het vakantieprogramma!

Oké volgens mij heb ik in grote lijnen mijn afgelopen 2 weken hier beschreven! Sorry lieve lezers voor het veel te lange verhaal. Komende periode ga ik mijn blog beter bijhouden. Owhja en sorry voor de taalverbeteraars onder ons :) Vergeef mij alsjeblieft voor de eventuele taalfouten!

Oké het was mij weer een waar genoegen! Ben benieuwd wat jullie er vinden, dus wees niet verlegen en laat eventueel een reactie achter :) 

liefs, knuffels en kusjes vanuit Zuid-Afrika

Foto’s

4 Reacties

  1. Anoniem:
    2 oktober 2018
    reactie
  2. Oma en opal:
    3 oktober 2018
    Lieve Anne,
    geweldig wat je allemaal beleeft. Een heel goed opgeschreven verhaal, zodat wij het kunnen meebeleven. Ga lekker zo door, we zien uit naar het volgende blog. Je oma en opa.
  3. Karin:
    3 oktober 2018
    Hoi Anne,
    Wat leuk om te lezen wat je allemaal beleeft. Sommige dingen zijn herkenbaar, maar je hebt al veel gezien en gedaan hoor in de korte tijd die je er nu bent! Ik kijk weer uit naar je volgende blog.
    Veel plezier en succes daar!
    Liefs, Karin
  4. Vlasblom:
    4 oktober 2018
    Lieve Anne,geweldig wat je in zo'n korte tijd al meemaakt!bewondering Hoe jullie die Kids redelijk kunnen temmen en dat je laat weten dat dat dus niet eenvoudig is!al maak je n voorstelling van hoe het kan zijn ...het pakt altijd anders uit!!knap om daar een mouw aan te passen!!dikke kus &groetjes van Jan &Astrid